Το θεατρικό έργο της
Α. Κοντραφούρη,
«Η Κανέλα και το
Δυοσμαράκι», είναι
εμπνευσμένο από
απόσπασμα του
μυθιστορήματος του
Μ. Έντε «Η Μόμο».
Η Κανέλα ζει μόνη στη Χώρα του Χθες.
Το Δυοσμαράκι βασιλεύει στη Χώρα του Αύριο.
Τα δύο παιδιά θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν
τα όρια του χρόνου, να βγουν έξω από αυτόν.
...Οι δύο ήρωες θα αναζητήσουν ο ένας τον
άλλο.
Αναπάντεχα θα βρεθούν στη χώρα που θα τους
ενώσει.
Τραγούδια από την ελληνική παράδοση γίνονται
το όχημα για ένα ταξίδι στο χρόνο,
μέσα από τη μνήμη του παρελθόντος και την
ελπίδα του μέλλοντος.
Η επιλογή ενός παραμυθιού δεν σημαίνει
αμηχανία ρεπερτορίου. Συνειδητά αποφασίσαμε
να παρουσιάσουμε μια ιστορία που μοιάζει
παραμυθένια, σε μια εποχή όπου όλα ανήκουν
σε μια πεζότητα, όπου η έλλειψη ποίησης πάει
να γίνει κανόνας και τη θέση της έχει πάρει
ο στεγνός υπολογισμός, η ισοπέδωση των αξιών
και η απουσία της φαντασίας.
Το παραμύθι είναι ένα
άρτιο δραματουργικό
είδος.
Βρίσκεις σ' αυτό
ολοκληρωμένους
χαρακτήρες και μια
ιστορία που δεν έχει
αδύναμη αρχή, μέση και
τέλος. Τα θέματα είναι
πάντα κοινά. Αγαπώ
και μ' αγαπούν, θέλω κάτι που δεν έχω και
προσπαθώ να το αποκτήσω, φοβάμαι να είμαι
μόνος μου, φοβάμαι ν' αρρωστήσω
και να πεθάνω...
Τα ίδια πράγματα απασχολούν τα παιδιά και
τους μεγάλους, τις ίδιες αγωνίες έχουν.
Oι σκέψεις που κάνουν αλλάζουν....